Ondanks het aanhoudend koude weer, begint de moestuin zo langzamerhand toch op een moestuin te lijken. De tomaten hebben er nog niet veel zin in, maar de aardappels gaan goed.

De tulpen zijn inmiddels bijna allemaal uitgebloeid. De geel-roze botanische tulp was werkelijk een plaatje! Gelukkig is er nog de foto.

Op een gegeven moment moest ik toch echt wat er nog over was van de boerenkool laten plaatsmaken voor de zomergroente. Zonde van die prachtige bloemen natuurlijk. Dus ik heb ze als snijbloemen in een pot gezet. Ze blijven gewoon doorbloeien, geen probleem. Bijen ook blij.

De Phacelia laat ik nog even staan. In die bak komen, als het goed gaat, de pompoenen, maar de pompoenpitten zijn nog niet ontkiemd.

Het is ook weer kleine spinnetjes tijd. Dat worden volwassen kruisspinnen, maar nu klonteren ze nog samen in een soort spinnen crèche. Vind ik altijd een leuk gezicht. Spinnen horen er helemaal bij. Mooie en nuttige beestjes.

De net opgekomen sperzieboon plantjes heb ik in de bak gezet met een fles erover. Dat houdt de eerste weken de slakken op afstand. Daar achter de aardappels en nog wat AH moestuintje-experimenten (pluksla, spinazie, andijvie). En daar weer achter drie tomatenplantjes en peterselie en salie. In het emmertje staan de bloemen van de herfstraap. De herfstraap is als groente niet gelukt helaas, als bloem wel.

Dan is er nog dit rare hoekje, ook een overblijfsel van afgelopen herfst. De snijbiet wilde toen niet groeien, waarschijnlijk te laat gezaaid. Maar het heeft de winter overleefd en kijk aan, het wordt al wat. Die selderie zwerft al jaren over het balkon. Het kruid zelf gebruik ik weinig, maar wederom zijn de bloemen een reden om ‘m te houden.